I love you, ghosts (2022) van Marco Goecke was de eerste creatie van de choreograaf in het toen net geopende Amare. Onder de indruk van het imposante nieuwe gebouw, riep het tegelijkertijd herinneringen op aan de oude repetitieruimtes van het Lucent Danstheater, en de vele indrukken die ook na de sloop van dat theater zijn blijven hangen. “Wat is er gebeurd met de goede huisgeesten? Zijn die ook naar het nieuwe gebouw verhuisd?”, schrijft Nadja Kadel, de dramaturg van Marco Goecke. In het werk gaan negen dansers op zoek naar die geesten middels Goeckes kenmerkende bewegingstaal waarin vertrouwde gebaren uit eerdere ruimtes en creaties de beschermende spoken belichamen.
Wat gebeurt er als meerdere, aanvankelijk ongerelateerde gebeurtenissen botsen? Hoe overlappen ze elkaar als één ademend geheel dat steeds nieuwe vormen aanneemt? Geïnspireerd door ruimtes waarin een publiek een actieve rol speelt, onderzoeken Imre van Opstal & Marne van Opstal het idee van synchroniciteit in The Point Being, hun nieuwe werk voor NDT 1. In het kader van het ondersteunen van zowel nieuwe makers alsook nieuwe vormen van creatieve samenwerking, wordt het choreografische duo gekoppeld aan het gerenommeerde Nederlandse ontwerpbureau DRIFT dat in 2007 werd opgericht door Lonneke Gordijn en Ralph Nauta. DRIFT is gespecialiseerd in gechoreografeerde sculpturen en kinetische installaties en zal het decorontwerp voor dit nieuwe werk ontwikkelen.
Tao Ye, choreograaf en oprichter van het TAO Dance Theater, creëert met 15 een nieuw werk voor NDT, dat tevens zijn allereerste creatie voor een ander gezelschap zal zijn. In zijn werk ziet de choreograaf het ritueel van herhaling als iets dat de natuurlijke staat van het lichaam kan doen ontplooien tot iets dat, zoals hij beschrijft, “puur en minimalistisch is.” Tao Ye werkt in numerieke vorm, waarmee dit de vijftiende creatie binnen zijn oeuvre markeert, die hij in nauwe samenwerking met de dansers van NDT 1 en de gerenommeerde componist Xiao He zal maken.
