Tour Luxembourg

sway – medhi walerski

“Hoop, hetgeen ons inspireert en in chaos zingt, hetgeen zelfs in de meest tumultueuze storm hoorbaar is, onverstoorbaar in de meest uitdagende situaties, hetgeen beweegt, fladdert en met ons mee verandert terwijl we heen en weer bewegen, hetgeen in ons allen berust.”
– Medhi Walerski

little song – yoann bourgeois

“Het deuntje in je gedachten, is als gevoelens die over een spoorweg denderen. Je hoort de wrede mechanica. Het zal eindigen, je weet het, door je te compartimenteren. En dan vergeet je uiteindelijk alles. Maar vergeet niet -Lief- dat alle einden op elkaar lijken. En zing, om je verbinding niet te missen.

In het choreografisch gedicht Little song ontstaan meerdere theatrale situaties waarin twee karakters keer op keer het onderwerp worden van de ander. Een score van extreme precisie laat tekens schitteren in een virtuoze behendigheid van gebaren die hun eigen einde versnellen.”
– Yoann Bourgeois

midnight raga – marco goecke

“Door het gebruik van diep middernachtsblauw maakt Marco Goecke een verwijzing naar de klassieke Indiase muziek met zijn stuk Midnight Raga. In tegenstelling tot zijn eerdere choreografieën vormde dit keer de muziek het uitgangspunt in Goecke’s creatie, namelijk het werk van de Indiase muzikant Ravi Shankar. Deze muziek sprak Goecke aan vanwege de mystieke en freaky kwaliteit. Ook maakte het idee om Indiase muziek te gebruiken zonder toevlucht te nemen tot Indiase danselementen hem enthousiast. “India fascineert me nu al geruime tijd; het leven is er zo geconcentreerd en intens, schijnbaar immaterieel, maar veel mensen sterven in de meest bittere armoede. Ik denk dat de rituele crematies na het sterven een intrigerende en tegelijkertijd vernietigende kracht hebben.” Ondanks de Aziatische-Indiase inspiratie – wat ook tot uiting komt in het zware, blauwe zijde van de kostuums – , wordt één ding vanaf het begin duidelijk: de aanwezigheid van Goecke’s eigen, nerveuze danstaal; geheel op het lijf geschreven van deze twee dansers die zij met elke vezel van hun lichaam hebben geïnternaliseerd.”
– Nadja Kadel

FIT – Alexander ekman

“Hoor jij erbij? Zo ja… wat betekent het om erbij horen? Waar hoor je bij? Waar hoor je niet bij? En waarom?

Voor mij creëert “erbij horen” een vorm van harmonie… waarin een gevoel van gemak en juistheid overheerst. Het creëren van een stuk richt zich volledig op het naast elkaar plaatsen van puzzelstukjes die bij elkaar horen. Past dit licht bij deze rok? Hoort deze steen bij deze vloer? Passen deze dansers bij elkaar? Past deze beweging in dit moment? Past dit publiek bij dit werk?

Past deze tekst op dit papier? Een puzzel…

Maar hoe zit het met de puzzelstukjes die er niet bij horen… de stukjes die prikkelen… Hoe beïnvloeden zij de puzzel? Misschien vormen zij een drijvende kracht voor iets anders dat de puzzel tot transformatie inspireert.”

– Alexander Ekman