Bekijk de foto's

We haven’t said enough

NDT 2
Marco Goecke The Big Crying
Johan Inger IMPASSE

Op dinsdag 20, woensdag 21 en donderdag 22 april zenden we de voorstelling van We haven’t said enough live vanuit het Zuiderstrandtheater in Den Haag uit via ndt.nl. Het publiek is van harte welkom online in NDT’s digitale theaterzaal, via een livestream thuis in de eigen huiskamer. De makers zorgen ervoor dat het publiek thuis net zo betrokken is bij hun nieuwe creaties als het publiek in de theaterzaal.

In het programma We haven’t said enough brengen de dansers van NDT 2 nogmaals The Big Crying van Marco Goecke ten tonele. Na de vele geweldige reacties geven we je de kans om wederom van het prachtige stuk te genieten of het voor de eerste keer te ervaren. Daarnaast presenteren de dansers van NDT 2 ook het stuk IMPASSE, een ballet van de Zweedse choreograaf Johan Inger dat in maart 2020 in première ging – vlak voordat alle theaters hun deuren moesten sluiten waardoor velen het stuk hebben gemist.

Tijd: inloop 19.15-20.00 uur, start voorstellingom 20.00 uur (let op: Nederlandse tijd), duur ± 75 minuten
Waar:
ndt.nl
Kaart:
€15 (meer geven mag!)

Let op: de verkoop van tickets voor de livestream kan tot uiterlijk 1 uur voor aanvang van de voorstelling (dus tot 19.00 uur).

In deze voorstelling

Marco Goecke – The Big Crying

“Wie de werken van Marco Goecke kent, weet dat ze altijd met hemzelf te maken hebben en met de tijd waarin ze zijn gemaakt. Misschien is The Big Crying wel zijn meest persoonlijke werk, waaraan hij begon in de herfst van 2020, kort na de dood van zijn vader. Het is een stuk over afscheid en over alles wat we moeten achterlaten, zegt de choreograaf, sprekend over lichamen als kapotte motoren en over kostuums die lijken op de gordijnen van een lijkwagen. Het is niet verwonderlijk dat zijn muziekkeuze een Death Lullaby omvat; Blood Roses van de Amerikaanse zangeres Tori Amos, wier muziek – soms verwarrend en met niet altijd begrijpelijke poëzie die heel dicht bij de dans van Goecke ligt – een schot in de roos is. Dat dit stuk niettemin gepaard gaat met de enorm vurige kracht van een heel gezelschap, negentien uitmuntende dansers, is misschien te wijten aan het feit dat ondanks alle vergankelijkheid, de dans en de choreografie de vreugde van het leven en levensdrift vieren.” — Nadja Kadel

Van het nieuwe werk van Goecke ‘The Big Crying’ kun je al na een minuut concluderen dat je naar iets fantastisch aan het kijken bent. Van de choreograaf die keer op keer weet te verbijsteren met zijn creaties, is dit een van zijn mooiste werken.

Leidsch Dagblad
over The Big Crying van Marco Goecke.
Johan Inger – IMPASSE

Hoe overbruggen we de kloof die blijft groeien naarmate we stagneren? Onze hedendaagse wereld wordt gedefinieerd door een situatie waarin geen vooruitgang mogelijk lijkt. IMPASSE van Johan Inger illustreert dat het fundament van menselijk gedrag geworteld is in groepsdruk en een verlies van individualiteit, bepaald door de verleiding van oneindige stromen van “nieuwheid”. Het werk problematiseert het gemak waarmee we klakkeloos overnemen wat anderen zeggen of doen, en hoe we op die manier de kans op vruchtbare groei verliezen. Kunnen we het opbrengen om samen de wereld serieus te bevragen en de kracht vinden om het van een nieuwe interpretatie te voorzien? Door een gestage toename van het aantal dansers op het podium en een gelijktijdige afname van de grootte van het toneel, eist IMPASSE een gevoel van urgentie op. Vloeibare bewegingen en sterke ritmes worden door de jonge dansers van NDT 2 vertaald door momenten van hysterische komische opluchting en manische isolatie, wat aangeeft dat we samen sterker moete zijn, en alleen louter minder.

De magie van de choreografie zit in de spanningslijn die van begin tot einde strak gespannen staat en zorgt voor een onvoorspelbaar karakter. […] Het is bloedstollend, schuurt, wringt en zorgt voor onrust, maar ook voor hilariteit.

Leidsch Dagblad
over IMPASSE van Johan Inger.
laden...