The missing door

Tekst: Joost Groeneboer

In The missing door van Gabriela Carrizo danst Lydia Bustinduy een vrouw in een problematische liefdesrelatie. Lydia: ‘Er is liefde en tederheid, maar ook een donkere kant.’

‘Het gaat over verschillende relaties, niet alleen tussen geliefden, maar ook tussen vreemden en hoe het leven hen verbindt. De grens tussen fantasie en werkelijkheid is niet zo duidelijk als we soms denken. Ongemak, onzekerheid en geheimhouding worden op onverwachte manieren blootgelegd.’

Hoe dicht benadert het dansstuk je eigen realiteit?
‘In de kern gaat het over liefde, iets waar ik mooie ervaringen mee heb. Ik ben verliefd geweest en ben nog steeds verliefd. Maar ik heb ook ondervonden hoe kwetsbaar de liefde kan zijn, vol onzekerheid. Twijfel biedt de hoofdingang tot fantasie en het is soms moeilijk om die deur gesloten te houden.’

Wat is je grootste fantasie?
‘Een hele vreemde. Op het podium stel ik me vaak voor dat ik helemaal gek wordt en begin te schreeuwen, huilen, lachen. Dat alle gevoelens bij de gebeurtenissen in mijn leven, goed of slecht, er in één klap uitkomen. Als een explosie, zonder controle en zonder schaamte.’

Je danst al 20 jaar bij NDT. Wat doet dat met je?
‘Het is een achtbaan, soms eng, soms veilig, soms opwindend, soms vlak, maar ik heb de rit nooit willen stopzetten. Ik heb veel vrienden vaarwel moeten zeggen, maar ook veel nieuwe vrienden welkom geheten. We hebben een supervol schema, iedere week, zes dagen per week. En we toeren heel veel, in binnen- en buitenland. Momenteel ben ik op tournee in Taiwan en Japan.’

Hoe is het om met Gabriela Carrizo te werken?
‘Iedere dag dat ik met Gabi werk is een avontuur. Ik hou van haar bescheidenheid en menselijkheid. Ze weet een heel vrije, inspirerende sfeer in de studio te creëren, waardoor je je als danser veilig voelt en je beperkingen loslaat. Je betreedt de studio als jezelf, maar weet nooit hoe je hem weer
verlaat. Ik laat me graag verrassen in het leven.’